Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης.. κατά κόσμον Χάρρυ Κλύνν






Γράφει η Έλλη Δήμου,


Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης- κατά κόσμον Χάρρυ Κλύνν-  γεννήθηκε στην Καλαμαριά στις 7 Μαΐου του 1940. Ήταν από τους μεγαλύτερους κωμικούς-σατιρικούς ηθοποιούς στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Εισήγαγε μια δικιά του σχολή στη σάτιρα και ήτανε από τους προπάτορες του Stand-Up Comedy στην Ελλάδα.

Η παιδική του ηλικία.

Ο Χάρρυ Κλύνν άνηκε σε φτωχή οικογένεια Ποντίων προσφύγων. Από μικρή και τρυφερή ηλικία βγήκε στον στίβο που ονομάζεται ζωή. Ρίχτηκε στην βιοπάλη 5 ετών. Εργάστηκε ως πωλητής κουλουριών, ξηρών καρπών, ψαριών, ήτανε το παιδί για τα θελήματα.

«Δεν είχα ποτέ την πρόθεση να ασχοληθώ με τον χώρο του θεάματος ούτε να διακριθώ. Στόχος μου ήτανε η επιβίωση».

Το 1954 στην εφημερίδα «Μακεδονία» δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά στίχοι του. Οι περισσότεροι από αυτούς σατιρικοί. Τόσο για την καθημερινότητα ενός απλού πολίτη, όσο και για την πολιτική σκηνή της εποχής.

«Οι πολιτικοί είναι συνάδελφοι μου-ηθοποιοί»

Περάσει στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) , την οποία όμως και δεν παρακολούθησε τελικά.

«Σκέφτηκα ανθρωπιστικά και είπα δε βαριέσαι; Ένας γιατρός λιγότερος».

Με την συμμετοχή και την βράβευση του σε μια βραδιά ταλέντων, του Γιάννη Οικονομίδη (ο οποίος λίγο αργότερα έγινε μέντορας του) ξεκίνησε το ταξίδι του στον καλλιτεχνικό χώρο.

Ερχόμενος στην Αθήνα το 1958-έπειτα από προτροπή του Οικονομίδη- κάνει την παρθενική του εμφάνιση  στο «Άλσος».

Σπούδασε και αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Κατσέλη.

 Το 1960, πρωταγωνιστεί σε μια ταινία μικρού μήκους: «Σύγχυση». (Ενώ η τελευταία του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη, έγινε το 1995 στην ταινία «Ράδιο Μόσχα» με σκηνοθέτη τον γιο του Νίκο).

                                                                                                                        «Ράδιο Μόσχα»

 
Από εκεί και έπειτα, δειλά-δειλά ξεκίνησε να δουλεύει μόνος του και όχι κάτω από την σκιά του Οικονομίδη. Εμφανιζόταν σε ταβέρνες και καμπαρέ, όμως το αποτέλεσμα δεν ήτανε αυτό που εκείνος επιθυμούσε.

«Η επικοινωνία που είχα με τον κόσμο δεν ήτανε αυτή που ήθελα. Ήθελα να περνάω μηνύματα. Η σάτιρα μου ήθελα να είναι λίγο πιο «επιθετική». Δεν το επέτρεπε όμως η εποχή».

Το 1964 συμμετέχει στις ταινίες «Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 καναρίνια». Η δεύτερη, σύμφωνα με εκείνον βρήκε την αναγνώριση που της άξιζε χρόνια αργότερα.

                                                                                                          «Τα 201 καναρίνια»


Περνά ένας χρόνος περίπου (1965) και ο Χάρρυ Κλύνν φεύγει για το Μόντρεαλ, για μια μόνο εμφάνιση. Η μια μέρα έγιναν δέκα, οι δέκα έγιναν είκοσι και τελικά ο νεαρός Κλύνν έμεινε δέκα χρόνια στην Αμερική.

Δημιούργησε έναν "τύπο" τον «Greek boy». Ένας τύπος που δεν ήξερε αγγλικά και προσπαθούσε με τα όσα ήξερε να συνεννοηθεί. Και αυτό άρεσε πολύ στον κοινό. Ο «Greek boy» έκανε πάταγο. Έτσι μπήκε σιγά σιγά στο κύκλωμα.

Συνήθιζε να δημιουργεί "τύπους" για να κάνει την σάτιρα του. Προσωπικότητες με χαρακτήρα, με σχόλιο.. ένα πορτρέτο το μέσου Έλληνα. Οι πιο γνωστοί είναι ο «Τραμπάκουλας» , ο «Μήτσος» από τα Λαχαινά, ο «Βασίλης».

                                                           «Τραμπάκουλας»


«Το Σικάγο ήτανε ο μεγαλύτερος σταθμός της καριέρας μου»

Εκεί δημιουργείτε μια νέα σχολή. Μια σκληρή σάτιρα, με έντονη πολιτική χροιά. Έγραφε σε εφημερίδες και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε ευρέως γνωστός.

 Στην Αμερική, παράλληλα με την επιτυχία που σημείωνε, γνώρισε και την γυναίκα του, Χαρίκλεια. Παντρεύτηκαν και φέρανε στον κόσμο τα δύο πρώτα παιδιά τους. Τον Νίκο και τον Απόστολο.

                             Με την σύζυγο του, Χαρίκλεια


Το 1974 επιστρέφει στην Ελλάδα λόγω βαριάς ασθένειας του πατέρα του.

«Διαφορετικά ίσως να μην επέστρεφα. Γύρισα πίσω σαν χαμένος»

Ξεκινά να εμφανίζεται σε μπουάτ. Ήτανε δύσκολο να μεταφράσει όσα είχε δημιουργήσει στην Αμερική και να τα παρουσιάσει στο Ελληνικό κοινό. Δεν άργησε να συνειδητοποιήσει όμως, πως έχει «πέραση». Η επιτυχία γρήγορα του χτυπά την πόρτα και του ανοίγει τον δρόμο για τα «μεγάλα σαλόνια». Εμφανιζόταν πια σε κέντρα όπως: τα «Δειλινά» και το «Διογένης».

Μερικά χρόνια αργότερα, το φθινόπωρο του 1978, κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο με την ονομασία «Για δέσιμο». Από το ’78 έως το 2002 κυκλοφόρησε 13 δίσκους -με τελευταίο τα «Κλασσικά»- και συμμετείχε σε άλλους 4.

                                                               «Για δέσιμο»

 
                                                                    «Τα Κλασσικά»

Όντας πολύπλευρο ταλέντο, από το 1983 ξεκινά να εκδίδει και βιβλία, φτάνοντας στα 13 δημοσιευμένα. Πρώτο ήτανε «Η γέρμα» και τελευταίο το «Εμφύλιος λόγος» το 2016.



Η τηλεόραση δε μπορούσε να μην προστεθεί στην λίστα του.

Πήρε μέρος σε άκρως επιτυχημένα τηλεοπτικά σποτ, πολλά εκ των οποίων βραβεύτηκαν από τα Φεστιβάλ Ελληνικής Διαφημιστικής Δημιουργίας. Έπειτα από το 1990-1994 παρουσίασε την εκπομπή: «Harry Klynn Special Shows»  και λίγο αργότερα ένα show με το όνομα «Πολίτης Κλύνν».

Κι’ όμως η ενέργεια και το ταλέντο του δεν σταματούσε εκεί.

Από το 1998 μέχρι και το 2012 παρουσίασε, 8 ατομικές του εκθέσεις ζωγραφικής. Με την πρώτη να φέρει τον τίτλο: «Κόκκινη Γραμμή» και την τελευταία: «ΜΝΉΜΕΣ».

Στο διάστημα 1985-2014 δημιούργησε 28 θεατρικές παραστάσεις, με τη σάτιρα και το κωμικό στοιχείο πάντα να πρωταγωνιστούν και το κοινό να χειροκροτά και να γελά με την ψυχή του.





«Παρακαλώ να γελάτε πιο γρήγορα, δεν έχω πολύ χρόνο στην διάθεση μου»

Η μία επιτυχία διαδεχόταν την άλλη . Ήταν από τους σατιρικούς ηθοποιούς που «ξετίναξαν» τα μηχανάκια της AGB και "ανάγκαζε" τους εισπράκτορες τόσο του θεάτρου, όσο και του κινηματογράφου σε ατελείωτο μέτρημα.



Ήταν ένας καλλιτέχνης που δεν εφησυχαστικέ ποτέ. Καταπιάστηκε με πολλούς κλάδους και παρ’ όλα αυτά το έκανε με επιτυχία. Είχε έντονο πολιτικό-σατιρικό σχόλιο και φρόντιζε με κάθε τρόπο να το περνάει στον θεατή.

«Έχω κάνει τον κόσμο να είναι πιο καχύποπτος απέναντι στην πολιτική, στην έννοια της εξουσίας».

Πολλές φορές είχε κατακριθεί για το περιεχόμενο τον κειμένων του.

«Δεν ξεπουλάμε εμείς την Εθνική μας κληρονομιά με δόσεις. Ντούκου άμα θέλετε το συζητάμε».

 Όμως αυτό δεν έμοιαζε να τον πτοεί. Είχε βρει τον εαυτό του. Είχε το κοινό του. Και πορευόταν .. προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ του δράματος και της κωμωδίας. Στις τελευταίες του εμφανίσεις ήτανε στο πλευρό του Λάκη Λαζόπουλου, στο «Αλ Τσαντίρι Νιουζ».



Ο Χάρρυ Κλύνν έφυγε από την ζωή στις 21 Μαΐου του 2018 σε ηλικία 78 ετών.



Με πληροφορίες από: maxmag.gr, cnn.gr, iefimerida.gr,  Ενώπιος-Ενωπίω, Σημείο Αναφοράς, Βικιπαίδεια

Πηγή φωτογραφιών: Google Images

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιάννης Αγγελάκας: Η ροκ περσόνα της Ελληνικής Μουσικής Σκηνής

  thessalonikiguide.gr                                                                                                         Ατόφιες οι σκέψεις του, γίνονταν λέξεις και άφοβα ξεπετάγονταν από τα χείλη του, κάθε φορά που αποφάσιζε να μιλήσει. Έχει σημασία αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί του; Πόσο εύκολο είναι να αντισταθείς στην καθαρή και ατόφια ειλικρίνεια κάποιου; "Μουσικά ανορθόγραφος" μιας και δε ξέρει να διαβάζει ούτε πεντάγραμμο- σύμφωνα με τον ίδιο-   αλλά και αυτοδίδακτος, πιστεύει βαθιά πως: «Όση σχέση έχει η εκκλησία με τη θρησκεία, τόση έχουν και τα ωδεία με την μουσική…». Θα έλεγε κανείς πως είναι ενάντια σε κάθε είδους πολιτικής, θρησκείας, εξουσίας. Είναι ένα είδος αναρχικού, έχει δηλώσει. Ο μόνος κυρίαρχος… η μεγάλη και μοναδική θρησκεία – είναι για εκείνον- η μουσική. «Τη μουσική σου πρέπει να την τιμάς με την ηθική σου και την στάση σου» , είπε κάποτε, σε μια προσπάθεια, να εξηγήσει πως επιβάλλεται- κατά την γνώμη του- στο κοινό το "ελαφρύ&

Γεωργία Βασιλειάδου: Τέσσερις εμβληματικές ταινίες της καριέρας της

Γράφει η Παναγιώτα Απέργη, Έχοντας μείνει γνωστή για τους πολύ χαρακτηριστικούς ρόλους που έχει ενσαρκώσει, η Γεωργία Βασιλειάδου υπήρξε μια από τις πιο αγαπημένες κωμικές ηθοποιούς, η οποία σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο με το αστείρευτο ταλέντο της. Άλλοτε Μαρίνα, άλλοτε Ευτυχία, άλλοτε Καλλιόπη κι άλλοτε Αριστέα, η Γεωργία Βασιλειάδου προκαλούσε, πάντα, άφθονο γέλιο στους θεατές με τις μνημειώδεις ατάκες της. Ας θυμηθούμε τέσσερις από τις πιο χαρακτηριστικές της εμφανίσεις που άφησαν εποχή. «Η θεία απ’το Σικάγο» Με την επιστροφή της από τις Η.Π.Α. η Καλλιόπη (Γεωργία Βασιλειάδου) αναλαμβάνει να εκσυγχρονίσει το σπίτι του αυστηρού απόστρατου αξιωματικού αδελφού της, Χαρίλαου, (Ορέστης Μακρής) και να παντρέψει τις ανιψιές της, χάρη σε ένα ευφάνταστο, αν και ριψοκίνδυνο, τέχνασμα. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1957 και σημείωσε σχεδόν αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Αλέκος Σακελλάριος και η ταινία προέ

Καίτη Πάνου: Η «φινετσάτη» ντάμα του Ελληνικού Κινηματογράφου

Γράφει η Έλλη Δήμου, Από «ενζενί» (ηθοποιός που παίζει τον ρόλο της απλοϊκής και αθώας νέας) σε «φινετσάτη» ντάμα η Καίτη Πάνου άφησε το δικό της στίγμα, στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Γεννημένη στις 28 Αυγούστου του 1927 , ήρθε στην Ελλάδα πολύ μικρή , από τον Πύργο Βουλγαρίας. Όντας σε τρυφερή ακόμη   ηλικία, είχε καταλάβει ποιο επάγγελμα αγαπούσε. Συμμετείχε σε σχολικές παραστάσεις και εμφανίστηκε στο παιδικό θέατρο της Αντιγόνης Μεταξά.   Έφερε τον τίτλο του «παιδιού θαύματος». Η επίσημη πρώτη στον Κινηματογράφο για την Πάνου, έγινε σε ηλικία 16 ετών- το 1943 - στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς» . Η «πρώτη της φορά» συν έπεσε με την –επίσης- παρθενική εμφάνιση του Δημήτρη Χόρν αλλά και της «Φίνος Φίλμ». Η ταινία «Η φωνή της καρδιάς» είναι η πρώτη της «Φίνος Φίλμ. Ωστόσο αποτελεί συμπαραγωγή με τον Γιώργο Καβουκίδη. Φημολογείται πως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του έργου-Δημήτρης Ιωαννόπουλος- είχε ερωτευτεί τη νεαρή ηθοποιό και παραλίγο να