Ελληνικός Κινηματογράφος: Δευτεραγωνιστές που άφησαν εποχή

Γράφει η Έλλη Δήμου,

Ο Ελληνικός Κινηματογράφος γνώρισε μεγάλες δόξες. Τα «χρυσά χρόνια» του δημιουργήθηκαν ταινίες, που συντροφεύουν γενιές και γενιές μέχρι και σήμερα. Οι «γίγαντες» και πρωταγωνιστές του κινηματογράφου μένουν ανεξίτηλοι στις μνήμες όλων.

Όμως, πως θα ήτανε-άραγε- οι ταινίες που όλοι έχουν αγαπήσει, αν δεν υπήρχαν οι θρυλικοί δευτεραγωνιστές; Εκείνοι που πέρασαν από τον Ελληνικό Κινηματογράφο και όχι μόνο τον «ακούμπησαν» αλλά τον στιγμάτισαν;

Ας θυμηθούμε μερικούς μόνο -από τους σπουδαίους- δευτεραγωνιστές:

Σαπφώ Νοταρά.

Η Σαπφώ Χανδάνου (το πραγματικό της επίθετο) γεννήθηκε το 1907/1910 (οι απόψεις διίστανται) στο Ηράκλειο.

Μια επιβλητική μορφή, με χαρακτηριστική βραχνή χροιά, που κατάφερε μέσα από δεύτερους ρόλους να δημιουργήσει έναν "τύπο"- εκείνον της ιδιαίτερης γεροντοκόρης – με τον οποίον μάλιστα ταυτίστηκε.

Οι ατάκες που χάρισε στο κοινό έχουν μείνει αξέχαστες. Έβαλε «μπουρλόοοτο» σε ταινίες όπως «Αχ αυτή η γυναίκα μου»- όπου ενσάρκωσε την Ξένη- χαρίζοντας ατελείωτο γέλιο.

Συμμετείχε σε έργα όπως: «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Έγκλημα στα παρασκήνια» (1960), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964)

Όσοι την γνώριζαν έχουν δηλώσει πως στη ζωή της ήτανε μοναχική.

Πέθανε στις 11 Ιουνίου του 1985, μόνη σε ένα διαμέρισμα που πλήρωνε εκ μέρους της ένας επιχειρηματίας θαυμαστής, ο οποίος παρέμεινε άγνωστος.

Χρήστος Ευθυμίου.

Ο γλυκύτατος αφελής του Κινηματογράφου γεννήθηκε το 1900, στο Κωσταλέξι Φθιώτιδος.

Σπούδασε και αποφοίτησε από τη Νομική Αθηνών και λίγο αργότερα (1925) γράφτηκε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου, από όπου και αποφοίτησε 4 χρόνια αργότερα, ως αριστούχος.

Κατέγραψε μια σπουδαία πορεία στο θέατρο, για την οποία τιμήθηκε αρκετές φορές. Στον κινηματογράφο όμως, ταυτίστηκε με τον χαρακτήρα του «αφελή» και «κουτού» κυρίου, που συχνά βίωνε τον χλευασμό- πάντα στο πλαίσιο του αστείου και του χαριτωμένου για χάρη του σεναρίου.

Αξιομνημόνευτη είναι η συμμετοχή του στην ταινία «Ένας βλάκας και μισός» , στην οποία υποδύθηκε τον Θωμά Κατσαρό. Έναν καλοκάγαθο και αφελή άνδρα.

Πέθανε στις 4 Μαΐου του 1971.

Δημήτρης Νικολαΐδης.

Γεννημένος το 1922 στην Αθήνα, ο Νικολαΐδης ορφάνεψε σε ηλικία 9 μηνών. Σα σωστός μαχητής, κατάφερε να περάσει στη Νομική Αθηνών και παράλληλα να σπουδάσει στη σχολή του Κουν.

Η παρθενική του εμφάνιση στον κινηματογράφο έλαβε χώρα το 1954-στην ταινία «Το κορίτσι της γειτονιάς»- υποδυόμενος τον Ντιντή.

Έπαιξε δίπλα σε «τιτάνες» του Ελληνικού Κινηματογράφου, όπως: Βλαχοπούλου, Καρέζη, Κοντού, Βέγγο, Κωνσταντάρα, Αλεξανδράκη. Από τους πιο επιτυχημένους ρόλους του ήτανε εκείνους του Ζήση, στην ταινία «Καπετάν Φάντης μπαστούνι».

Πέθανε στις 21 Ιανουάριου του 1993, όπου έπειτα από σοβαρές επιπλοκές της υγείας του, αποσυνέδεσε μόνος του τα καλώδια, που τον κρατούσαν στην ζωή.

Αντώνης Παπαδόπουλος.

Ο γκρινιάρης και παραπονιάρης γκαφατζής.

Ο Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις 4 Μαΐου του 1932.

Χαράχθηκε στη συνείδηση όλων ως ο αφελής και γκρινιάρης βοηθός του Βέγγου, στις αξέχαστες κωμωδίες του πράκτορα Θου Βου. Παρ’ όλα αυτά συμμετείχε και σε αρκετές άλλες όπως: «Η ζηλιάρα», «Ο Στρατής παραστράτησε», «Οι φανταρίνες», «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα».

Πέθανε από καρκίνο στις 9 Οκτωβρίου του 1983- δύο μόλις χρόνια από την γέννηση της κόρης του.