Στράτος Διονυσίου: Το «γεράκι» της πίστας

Γράφει η Έλλη Δήμου,

Ο Στράτος Διονυσίου γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών στις 8 Νοεμβρίου του 1935. Τέκνο προσφυγικής οικογένειας από την Μικρά Ασία, έζησε μια φτωχική, γεμάτη εμπόδια και δυσκολίες παιδική ηλικία. Με σκληρή δουλειά και οδηγό το πάθος του για τη γνήσια και ατόφια λαϊκή μουσική, κατάφερε να στιγματίσει το ελληνικό πεντάγραμμο.

«Η παιδική μου ηλικία ήτανε μια περιπέτεια».

Ο Διονυσίου από μικρός φαινότανε πως δε μπορεί να μπει σε καλούπια. Έκανε παρέα κυρίως με μεγαλύτερα παιδιά και η αταξία ήτανε το χαρακτηριστικό του. Ένας αντικειμενικά καλός μαθητής Δημοτικού-ειδικά για τα δεδομένα της εποχής- ο οποίος όμως δε συνέχισε στο Γυμνάσιο.

Λόγω των συνθηκών-εκείνων των χρόνων- αλλά και των πολιτικών φρονημάτων του πατέρα του, ο οποίος ήτανε αριστερός, οι γονείς του τον έστειλαν στην Θεσσαλονίκη το 1947. Νιώθοντας πως εκεί θα είναι πιο ασφαλής.

 Ένα χρόνο αργότερα ο πατέρας του φεύγει από την ζωή και ο νεαρός Διονυσίου ρίχνεται στην βιοπάλη. Κάνει δουλειές του ποδαριού όπως μικροπωλητής και ράφτης ενώ παράλληλα τραγουδούσε αφιλοκερδώς σε μικρά μαγαζάκια της συμπρωτεύουσας. Εξασκώντας έτσι-τη μεγάλη του αγάπη-το τραγούδι.

«Στα στενά της Θεσσαλονίκης πούλαγα μικροπράγματα και την έβγαζα»

Στην ηλικία των 15 αρραβωνιάστηκε τον παιδικό του έρωτα. Ένας αγνός παιδικός έρωτας που μετατράπηκε σε  γάμο και έπειτα σε οικογένεια. Ακόμη δεν είχε εκτίσει την στρατιωτική του θητεία, όταν έγινε πατέρας για πρώτη φορά στο γιο του Άγγελο. Με την σύζυγο του Γεωργία Λαβένη φέρανε στη ζωή 4 παιδιά: Τον Άγγελο,  την Τασούλα, τον Διαμαντή και τον Στέλιο.

Όταν τελείωσε με τις υποχρεώσεις του προς την πατρίδα γύρισε στην οικογένεια του. Γύρω στο 1959 ο Διονυσίου κάνει τις πρώτες του επαγγελματικές εμφανίσεις, σε μουσικά κέντρα της Θεσσαλονίκης, όπου και τραβά τα βλέμματα πολλών. Ήτανε τα πρώτα του βήματα- κι όμως- φρόντισε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Ίσως λόγω της μοναδικής του χροιάς; Ίσως ο καημός στην ερμηνεία του που έβγαινε από την ψυχή και τα βιώματα του; Σίγουρα και λίγο οι επιρροές από τον πατέρα του- ο οποίος ήτανε ιεροψάλτης. Πάντως το κεφάλαιο «Στράτος Διονυσίου» είχε μόλις ξεκινήσει.

Αν και αντιμετώπιζε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, έκανε την υπέρβαση και πραγματοποίησε το "μεγάλο" βήμα κατεβαίνοντας στην Αθήνα το 1959. Η πρώτη συνεργάτιδα του ήταν η Καίτη Γκρέυ, ενώ την ίδια κι΄ όλας χρονιά, γραμμοφώνησε τον δίσκο «Δεν είμαι ένοχος».  

«Όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα κάθε βράδυ έκλαιγα. Μετά όμως σκεφτόμουν πως στην πίστα θα φανεί… και εκεί πάντα κέρδιζα. Γι΄ αυτό με φωνάζανε το γεράκι της πίστας»

Ακολουθεί μια ανοδική πορεία για τον καλλιτέχνη. Ευεργετικές γνωριμίες και συνεργασίες διαδέχονται η μια την άλλη. Το 1967 συναντιέται με τον Άκη Πάνου. Ο συνθέτης του χάρισε τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες όπως: «Και τι δεν κάνω», «Γιατί καλέ γειτόνισσα», «Του κόσμου το περίγελο», «Άστη να φύγει» κ.α.

Το 1969 κυκλοφορεί «Ο παλιατζής».

Ο Μίμης Πλέσσας, λίγα μόνο χρόνια μετά, περίπου το 1970 τον "εντοπίζει" στο νυχτερινό κέντρο ΣΟΥ-ΜΟΥ. Σε συνεργασία με τον Λευτέρη Παπαδόπουλου  του γράφουν το θρυλικό ζεϊμπέκικο «Βρέχει φωτιά στην στράτα μου», που επενδύει μουσικά μια σκηνή της ταινίας «Ορατότης Μηδέν» με τον Νίκο Κούρκουλο.

Αρχές του ’70 συναντά και την Χαρούλα Αλεξίου, ακόμη ένα "βαρύ" όνομα της ελληνικής μουσικής σκηνής ενώ το 1972 χαρίζει στο κοινό το «Αφιλότιμη».

Την ώρα που η καριέρα του λαϊκού τραγουδιστή βρισκότανε σε "χρυσή" τροχιά έρχονται οι δικαστικές περιπέτειες να την επισκιάσουν.

 Το 1973 βρίσκεται αντιμέτωπος με την κατηγορία κατοχής όπλου και ναρκωτικών. Η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι του αλλά δε βρήκε κάτι. Έπειτα ερεύνησαν το αυτοκίνητο του και εκεί βρήκανε μικρή ποσότητα Χασίς και ένα περίστροφο.

«Το πιστόλι που μου βρήκανε κάνει μόνο για σκοποβολή»

Προφυλακίστηκε για μια μόνο ημέρα και έπειτα αφέθηκε ελεύθερος. Δυο χρόνια όμως αργότερα, δικάζεται για την κατοχή ναρκωτικών και κρίνεται ένοχος.

«Έγινε για λόγους αντιζηλίας-είναι σκευωρία αντιπάλων».

Παρά τις δηλώσεις-καταγγελίες του Διονυσίου ότι είναι αθώος και πως πρόκειται για πλεκτάνη που στήθηκε εναντίον του (απόρροια μιας σύγκρουσης που είχε με επιχειρηματία), ο τραγουδιστής κρίνεται ένοχος στις 30 Μαΐου του 1975 και φυλακίζεται με ποινή 3 ετών. Αυτό μοιάζει να είναι και η "ταφόπλακα" στην καριέρα του. Ο Στράτος Διονυσίου στιγματίστηκε. Η καριέρα του γνώρισε την παρακμή. Το σύστημα τον "απέβαλε"

«Νιώθω αδικημένος-Με έμπλεξαν». Ο πρώτος του δίσκος «Δεν είμαι ένοχος» (1959) μοιάζει πιο επίκαιρος από ποτέ για τη ζωή του ερμηνευτή.

Άνοιξη του 1976 ο Στράτος Διονυσίου αποφυλακίζεται. Περίμενε πως το κοινό του θα του γυρίσει την πλάτη. Ευτυχώς για εκείνον -αλλά και για την ελληνική μουσική σκηνή και κυρίως το λαϊκό τραγούδι- ο φόβοι του δεν επαληθεύτηκαν.

Συνεργάστηκε τα χρόνια που ακολούθησαν με τον καλό του φίλο Τόλη Βοσκόπουλο και μετέπειτα με τον Γιάννη Πάριο, τον Τάκη Μουσαφίρη, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και άλλους..

Χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι  ερχότανε διαδοχικά. Τραγούδια όπως: «Και λέγε-λέγε» (1981), «Σαλονικιός» (1985) , «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα» (1985) μάγεψαν τους θαυμαστές του. Έντυσαν μουσικά αναμνήσεις, κράτησαν συντροφιά σε εκείνους που είχανε πίκρα, καημό και ζόρια.

Το 1987- Χριστούγεννα- άνοιξε το δικό του νυχτερινό κέντρο με το όνομα «Στράτος». Εκεί πραγματοποιήθηκε και η τελευταία εμφάνιση του ξημερώματα της 11ης Μαΐου του 1990, λίγες ώρες πριν τον αιφνίδιο θάνατο του.

Πέρα από το τραγούδι και την οικογένεια του, τα μεγάλα του πάθη ήτανε ο ΠΑΟΚ και τα άλογα. Και για τα δύο έκανε "τρελά" πράγματα όπως αυθημερόν ταξίδι στη Θεσσαλονίκη για να δει αγώνα.

Στις 11 Μαΐου του 1990 ο «βασιλιάς» του λαϊκού πενταγράμμου φεύγει αιφνίδια από την ζωή έπειτα από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής. Ένα μήνα μετά από την κηδεία του κυκλοφόρησε ο δίσκος του «Ποιος άλλος;» - ο οποίος ηχογραφήθηκε μονομιάς το απόγευμα πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Άφησε πίσω την γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά του αλλά και περισσότερους από 40  δίσκους – πολλοί εξ αυτών χρυσοί και πλατινένιοι.

Το «ουδείς αναντικατάστατος» -η ιστορία έχει δείξει-πως δεν ισχύει στην περίπτωση του Στράτου Διονυσίου.

Με πληροφορίες από: Βικιπαίδεια, sansimera.gr, oneman.gr, new247.gr, Μηχανή Του Χρόνου

Πηγές φωτογαφιών: Google Images, Μηχανή Του Χρόνου