Γράφει η Έλλη Δήμου,
O Θανάσης
Βέγγος ήρθε στην ζωή στις 29 Μαΐου του 1927 στο
Νέο Φάληρο. Μαχητής της ζωής, χρησιμοποίησε την ιδιότητα αυτή για να επιτύχει
στον κινηματογράφο και τα κατάφερε. Μονάκριβο τέκνο του Βασίλη και της Ευδοκίας
Βέγγου, έζησε σε μια φτωχική αλλά ευτυχισμένη οικογενειακή εστία.
Από μικρή ηλικία ο Θανάσης , επιδόθηκε στη μάχη για
την επιβίωση. Ο πατέρας του λόγω των πολιτικών του φρονημάτων, έχασε τη δουλειά
του μετά τον πόλεμο και ο Βέγγος στήριξε τα οικονομικά τους με νύχια και με
δόντια. Έκανε θελήματα για την γειτονιά, έφτιαχνε γυναικείες τσάντες και
πορτοφόλια. Πάλευε καθημερινά και ακατάπαυστα. Ένας αεικίνητος νεαρός.
Η Μακρόνησος.
Το 1948 στάλθηκε
στην Μακρόνησο για την στρατιωτική του θητεία. Μια δυσμενής μετάθεση, απόρροια
των πολιτικών πεποιθήσεων της οικογενείας του. Έφτασε στο νησί φοβισμένος, τρομοκρατημένος
από το άγνωστο και μόνο που έφερε η λέξη «Μακρόνησος».
Εκεί ήρθε σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης,
όπως τον Κατράκη και τον Νίκο Κούνδουρο, ο οποίος αργότερα έγινε καλλιτεχνικός του
ευεργέτης. Δοκιμάστηκε ώστε να γίνει μέλος της θεατρικής ομάδας, αλλά κόπηκε
διότι δεν είχε θεατρικές σπουδές.
Ο Κούνδουρος όμως είχε διακρίνει την σπίθα στον Θανάση. Για τον λόγο
αυτό- δειλά δειλά- του έδωσε βήμα. Ο Βέγγος στην αρχή σατίριζε διαφημίσεις,
μιμούταν πρόσωπα, αυτοσχεδίαζε. Μάλιστα είχε απόλυτη επιτυχία, καθώς το κοινό
γελούσε με την ψυχή του. Πολλά χρόνια αργότερα ο ίδιος δήλωσε « (..) Από που
και ως που εγώ αστείος, αναρωτιόμουν μέσα μου…»
 |
| Βέγγος-Κούνδουρος |
Τελειώνοντας την θητεία του το 1950 είχε κληρονομήσει –πλέον- το μικρόβιο της ηθοποιίας
αλλά και μια ακαταμάχητη, απόλυτη απέχθεια στην σκόνη! Λόγω των συνθηκών στο
νησί η σκόνη "μαστίγωνε" καθημερινά το σώμα και το πρόσωπο του. Φεύγοντας
οπότε από εκεί, δεν άντεχε ούτε στην ιδέα της. Γεγονός που αποτυπώθηκε και στις
ταινίες του. Καθάριζε μετά μανίας, ότι έβρισκε μπροστά του.
Το ξεκίνημα της καριέρας
του.
Το 1951 ο
Κούνδουρος κάνει πράξη την υπόσχεση του. (Είχε δεσμευτεί απέναντι στον Βέγγο,
πως στην πρώτη του ταινία μετά την εξορία, θα τον βάλει να παίξει.)
Η παρθενική του –λοιπόν-
εμφάνιση στον κινηματογράφο έλαβε χώρα μέσα από την ταινία «Μαγική Πόλη» (1954).
Ένα έργο του οποίου οι συντελεστές ήταν όλοι πρώην εξόριστοι στην
Μακρόνησο.
 |
| Από την ταινία «Μαγική Πόλη» |
Παράλληλα, συνέχισε να κάνει τις δουλειές που έκανε πριν την θητεία του
αλλά εργάστηκε και ως φροντιστής των κινηματογραφικών πλατό. Για αρκετά χρόνια
ήτανε το παιδί για τα θελήματα, φώναζε: «Έεεφτασεε» και έκανε ότι του ζητούσαν.
Ταυτόχρονα έπαιζε και στις ταινίες.
Το 1959
καταφέρνει να πάρει την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού. Αξίζει να
τονιστεί, πως δεν την πήρε σπουδάζοντας σε κάποια σχολή. Την "κέρδισε" ως
εξωτερικό ταλέντο από μια ειδική επιτροπή.
Λίγο καιρό αργότερα εμφανίστηκε σε ταινίες όπως ο «Δράκος», η «Μανταλένα»,
ο «Ηλίας του 16ου» , «Ποτέ την Κυριακή».
Ταινίες που φανέρωσαν την φλόγα του Θανάση, το ταλέντο, την κωμική του πλευρά.
 |
| «Μανταλένα» |
 |
| «Ηλίας του 16ου» |
Η πρώτη του
θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς-πλουτς»
το 1959, ενώ το ’60 έρχεται και ο πρώτος του μεγάλος ρόλος στο έργο «Οι δοσατζήδες».
 |
| «Οι δοσατζήδες» |
Ο Θανάσης Βέγγος ήτανε πια ένας
αναγνωρίσιμος ηθοποιός, αγαπητός στο κοινό.
Το 1964 ιδρύει την εταιρία «ΘΒ-Ταινίες Γέλιου». Μια
εταιρεία που δεν είχε την αντίστοιχη επιτυχία με τον ιδρυτή της, καθότι το ’69 έκλεισε
έχοντας κάνει 8 ταινίες.
Παρ’ όλα αυτά το διάστημα 1965- 1969 ο Βέγγος
δημιούργησε ορισμένα από τα "διαμάντια" της καριέρας του: «Τρελός, Παλαβός και
Βέγγος», «Φανερός πράκτωρ 000» , «Ποιος Θανάσης;».
 |
| «Τρελός, Παλαβός και Βέγγος» |
Σε συνεργασία πάντα με τον Πάνο Γλυκοφρύδη, με τον οποίο
είχανε προηγουμένως κάνει ταινίες όπως: «Ζήτω η τρέλλα!», που
καθιέρωσαν τον Βέγγο στην συνείδηση του κοινού ως έναν νευρικό, αεικίνητο τύπο
με κύρια χαρακτηριστικά το χιούμορ και τον αυτοσχεδιασμό.
Το 1971 έρχεται και
η επίσημη αναγνώριση του Θανάση Βέγγου. Η ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο
Θανάση;» του χαρίζει το βραβείο Α΄ Ανδρικού
Ρόλου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
|
 |
| «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» |
Κορυφαία –επίσης- στιγμή στην καριέρα του, έχει χαρακτηριστεί από
πολλούς ο ρόλος του στο «Όλα είναι δρόμος» το
1998. Στο έργο ο Βέγγος ενσαρκώνει τον Αντώνη, έναν ηλικιωμένο που ζει
κοντά στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Έχει συναισθηματικό δέσιμο με τα σπάνια πουλιά
που ζουν στην περιοχή. Φιλοξενεί με χαρά τους ορνιθολόγους που επισκέπτονται
την περιοχή για να δουν τα πουλιά. Η συμπεριφορά του όμως αλλάζει, όταν ένας
ασυνείδητος σκοτώνει την τελευταία νανόχηνα…
 |
| «Όλα είναι δρόμος» |
Έρχεται το millennium και ο
πασίγνωστός πλέον ηθοποιός, εμπλέκεται σε ένα σοβαρό ατύχημα με την γυναίκα
του. Το ΙΧ το οποίο επέβαιναν συγκρούστηκε με διερχόμενη αμαξοστοιχία. Ο
Θανάσης ανέλαβε αμέσως την ευθύνη και το φταίξιμο. Υπό το πρίσμα αυτού του
ατυχήματος πρωταγωνίστησε σε ένα τηλεοπτικό σποτ, σε συνεργασία με το υπουργείο
Μεταφορών και τον ΟΣΕ. Ένα σποτ που είχε την μορφή κοινωνικού μηνύματος.
Το 2002 βραβεύεται στον Κορυδαλλό και στο κλείσιμο της
ομιλίας του λέει τα εξής:
«Καλοί μου άνθρωποι...
Πρέπει να κουραστήκατε απ' την ακατάσχετη βεγγολογία (έλεγαν όλοι καλά λόγια
για τον Bέγγο, παρουσιάζοντάς τον), –εγώ πάντως κουράστηκα. Tο χάρηκα, αλλά
κουράστηκα! Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι έκανα πάρα πολύ σπουδαία πράγματα στην
καριέρα μου. Για ένα πράγμα όμως σας διαβεβαιώ: Στη γαλέρα της ζωής μου
(κλαίει) τράβηξα άγριο κουπί»
Στο σύνολο τους οι ταινίες που έλαβε μέρος ήτανε 126. Πρωταγωνίστησε στις
52 και σκηνοθέτησε (πρωταγωνιστώντας παράλληλα) άλλες 7. Εδραιώθηκε στο μυαλό των
Ελλήνων, ως ο «καλός μας άνθρωπος».
Μια μεγάλη μορφή του Ελληνικού Κινηματογράφου. Χαράχθηκε στη μνήμη όλων
σαν μια αεικίνητη, νευρική, χαρισματική, με ατελείωτο χιούμορ μορφή.
Αντιμετώπισε με σθένος την ζωή και άφησε μια τεράστια παρακαταθήκη στους Έλληνες.
Στις 3 Μαΐου του 2011, ο καλός μας άνθρωπος έφυγε από
την ζωή. Άφησε πίσω του την αγαπημένη του γυναίκα Ασημίνα, τα δύο του παιδιά
και τα λατρεμένα του εγγόνια.
«Έπρεπε να γεράσω αγόρι μου, για να μάθω τι είναι
"ευτυχία"! Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια σφιχτά
δεμένα. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε
περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαιδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν
τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Είναι απλά, χάσιμο χρόνου. Θα το
δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις»...
–Θανάσης Βέγγος.
Πηγή φωτογραφιών: Google Images, Μηχανή του Χρόνου.
Με πληροφορίες από: Βικιπαίδεια, san simera.gr, Μηχανή Του Χρόνου, mikropragmata.lifo.gr, διαδίκτυο.
Σχόλια