Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο επίγειος παράδεισος έχει όνομα και αυτό είναι: ΣΥΚΉ








Μόλις 38 χιλιόμετρα, από την πόλη του Βόλου, βρίσκεται το γραφικό χωριό Συκή. Για χρόνια αδικήθηκε και αδίκησε τον εαυτό της, μένοντας στην αφάνεια. Κρατώντας την παραμυθένια ομορφιά της, για λίγους.


Γράφει η Έλλη Δήμου,

Το χωριό κοσμούν δύο παραλίες. Το Ποτόκι και η Πανταζή Άμμος.

Η πρώτη, κρύβεται ανάμεσα σε καταπράσινα βράχια που κάνουν εξαιρετική αντίθεση με τα καταγάλανα νερά της. Προσφέρεται για οικογένειες αλλά και παρέες. Δίνει απλόχερα στο λουόμενο την καλοκαιρινή ηρεμία, που αποζητά. Δεν είναι οργανωμένη, υπό την έννοια, ότι δεν διαθέτει ξαπλώστρες ή  beach bar, όμως αυτό δεν είναι και το συστατικό, για μια ‘’παρθένα’’ παραλία;

                                                                                    (πηγή:https://www.facebook.com/pg/SikiPelion/posts/?ref=page_internal )


Η δεύτερη, επίσης, ανήκει στις μαγευτικές παραλίες του Αιγαίου. Η ομορφιά της είναι λίγο πιο άγρια, πιο εξωτική. Εκεί θα συναντήσεις, περισσότερους επισκέπτες, όμως δε θα νιώσεις ενοχλημένος, από βοή ή πολυκοσμία.

                                                                                                                                            (πηγή: Google Images)


Λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη Συκή, συναντάς τις πανέμορφες και διαφορετικές παραλίες της Αφύσσου. Εκείνη η πλευρά, ανήκει στον Παγασητικό. Αμμουδιές, βράχια, βλάστηση.. διαφορετικά νερά! Είναι κάποιες από τις εκπληκτικές εναλλαγές που προσφέρει το Πήλιο. 



Γυρνώντας πίσω στο χωρίο, ένας μικρός περίπατος, αρκεί. Αρκεί, για να χαλαρώσεις. Η αισθητική των σπιτιών, οι πετρόχτιστες αυλές, τα στενά δρομάκια, όλα κρυμμένα μέσα στο πράσινο.

                                                                                        (πηγή:https://www.facebook.com/pg/SikiPelion/posts/?ref=page_internal )


Φυσικά, από όποιο σημείο της Συκής και να βρίσκεσαι, οι μυρωδιές σε οδηγούν στα  παραδοσιακά ταβερνάκια. Εκεί θα συναντήσεις παρέες παιδιών, που μεγάλωσαν μαζί, οικογένειες, κλασσικούς παππούδες της επαρχίας, που έχουν πάντα μια απίθανη ιστορία να σου διηγηθούν.

                                                                               (πηγή: https://www.facebook.com/pg/SikiPelion/posts/?ref=page_internal )



Τα τελευταία χρόνια, η περιοχή, άρχισε να αποκτά  φωνή. Μια παρέα παιδιών, με μεράκι και αγάπη και για τον τόπο τους, κατέβαλαν και καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια να αναδείξουν την Συκή.

Επανίδρυσαν τον Πολιτιστικό Σύλλογο Συκής «Γ. Ρηματισίδης», ο οποίος μετά τη μεγάλη φωτιά του 2007, είχε διακόψει τη λειτουργία του. Διοργανώνουν, πια, τόσο εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους, όσο και εκδρομές, δημιουργώντας, έτσι, όμορφες αναμνήσεις.
(https://www.facebook.com/politistikosykhs.gr/ )

Δημιούργησαν σελίδα στο
facebook αλλά και ιστοσελίδα στο ίντερνετ  , μέσα από τις οποίες, αναδεικνύουν τις ομορφιές του τόπου. Κάθε εποχή, κάθε ώρα της ημέρας, στη Συκή, είναι αποτυπωμένη  σε φωτογραφίες. Έτσι όλοι μπορούν, να πάρουν μια γεύση, από τον τόπο αυτό.

(https://www.facebook.com/pg/SikiPelion/posts/?ref=page_internal)

(https://el.sikipelion.com/)

Όπως είπα και πριν ..η Συκή, πλέον έχει φωνή, μεταφορικά και ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ. Μέσα από την προσπάθεια, που γίνεται, για να αναδειχθεί το χωριό, γεννήθηκε και ο ιντερνετικός  ραδιοφωνικός σταθμός του: Mplathri Radio: 


Συγχαρητήρια, λοιπόν, στα νέα παιδιά, που δεν αφήνουν τη Συκή στην τύχη της. Που παλεύουν, να κάνουν γνωστό το χωριό, που τόσο αγαπούν.

Προσωπικά, εύχομαι κάθε στόχος τους, να πραγματοποιηθεί. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιάννης Αγγελάκας: Η ροκ περσόνα της Ελληνικής Μουσικής Σκηνής

  thessalonikiguide.gr                                                                                                         Ατόφιες οι σκέψεις του, γίνονταν λέξεις και άφοβα ξεπετάγονταν από τα χείλη του, κάθε φορά που αποφάσιζε να μιλήσει. Έχει σημασία αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί του; Πόσο εύκολο είναι να αντισταθείς στην καθαρή και ατόφια ειλικρίνεια κάποιου; "Μουσικά ανορθόγραφος" μιας και δε ξέρει να διαβάζει ούτε πεντάγραμμο- σύμφωνα με τον ίδιο-   αλλά και αυτοδίδακτος, πιστεύει βαθιά πως: «Όση σχέση έχει η εκκλησία με τη θρησκεία, τόση έχουν και τα ωδεία με την μουσική…». Θα έλεγε κανείς πως είναι ενάντια σε κάθε είδους πολιτικής, θρησκείας, εξουσίας. Είναι ένα είδος αναρχικού, έχει δηλώσει. Ο μόνος κυρίαρχος… η μεγάλη και μοναδική θρησκεία – είναι για εκείνον- η μουσική. «Τη μουσική σου πρέπει να την τιμάς με την ηθική σου και την στάση σου» , είπε κάποτε, σε μια προσπάθεια, να εξηγήσει πως επιβάλλεται- κατά την γνώμη του- στο κοινό το "ελαφρύ&

Γεωργία Βασιλειάδου: Τέσσερις εμβληματικές ταινίες της καριέρας της

Γράφει η Παναγιώτα Απέργη, Έχοντας μείνει γνωστή για τους πολύ χαρακτηριστικούς ρόλους που έχει ενσαρκώσει, η Γεωργία Βασιλειάδου υπήρξε μια από τις πιο αγαπημένες κωμικές ηθοποιούς, η οποία σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο με το αστείρευτο ταλέντο της. Άλλοτε Μαρίνα, άλλοτε Ευτυχία, άλλοτε Καλλιόπη κι άλλοτε Αριστέα, η Γεωργία Βασιλειάδου προκαλούσε, πάντα, άφθονο γέλιο στους θεατές με τις μνημειώδεις ατάκες της. Ας θυμηθούμε τέσσερις από τις πιο χαρακτηριστικές της εμφανίσεις που άφησαν εποχή. «Η θεία απ’το Σικάγο» Με την επιστροφή της από τις Η.Π.Α. η Καλλιόπη (Γεωργία Βασιλειάδου) αναλαμβάνει να εκσυγχρονίσει το σπίτι του αυστηρού απόστρατου αξιωματικού αδελφού της, Χαρίλαου, (Ορέστης Μακρής) και να παντρέψει τις ανιψιές της, χάρη σε ένα ευφάνταστο, αν και ριψοκίνδυνο, τέχνασμα. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1957 και σημείωσε σχεδόν αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Αλέκος Σακελλάριος και η ταινία προέ

Καίτη Πάνου: Η «φινετσάτη» ντάμα του Ελληνικού Κινηματογράφου

Γράφει η Έλλη Δήμου, Από «ενζενί» (ηθοποιός που παίζει τον ρόλο της απλοϊκής και αθώας νέας) σε «φινετσάτη» ντάμα η Καίτη Πάνου άφησε το δικό της στίγμα, στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Γεννημένη στις 28 Αυγούστου του 1927 , ήρθε στην Ελλάδα πολύ μικρή , από τον Πύργο Βουλγαρίας. Όντας σε τρυφερή ακόμη   ηλικία, είχε καταλάβει ποιο επάγγελμα αγαπούσε. Συμμετείχε σε σχολικές παραστάσεις και εμφανίστηκε στο παιδικό θέατρο της Αντιγόνης Μεταξά.   Έφερε τον τίτλο του «παιδιού θαύματος». Η επίσημη πρώτη στον Κινηματογράφο για την Πάνου, έγινε σε ηλικία 16 ετών- το 1943 - στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς» . Η «πρώτη της φορά» συν έπεσε με την –επίσης- παρθενική εμφάνιση του Δημήτρη Χόρν αλλά και της «Φίνος Φίλμ». Η ταινία «Η φωνή της καρδιάς» είναι η πρώτη της «Φίνος Φίλμ. Ωστόσο αποτελεί συμπαραγωγή με τον Γιώργο Καβουκίδη. Φημολογείται πως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του έργου-Δημήτρης Ιωαννόπουλος- είχε ερωτευτεί τη νεαρή ηθοποιό και παραλίγο να