Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σταύρος Νιάρχος: Μια ζωή βγαλμένη από τον κινηματογράφο.








Γράφει η Έλλη Δήμου,


Στις 3 Ιουλίου του 1909 έρχεται στη ζωή ο «Χρυσός» Έλληνας, όπως ονομάστηκε αργότερα. Ο Σταύρος Νιάρχος, γεννήθηκε στην Αθήνα και έμελλε να ζήσει μια ζωή, βγαλμένη από τον κινηματογράφο.

Λεφτά, πάθη, μυστήριοι θάνατοι, γάμοι, ίντριγκες ήταν μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά του βίου του.

Τέκνο εύπορης οικογένειας ο Νιάρχος, έχει την ευκαιρία να σπουδάσει και να αποφοιτήσει, αρχικά από το Βαρβάκειο και έπειτα από την Νομική Αθηνών. Στην ηλικία των 20 μόλις χρόνων, πιάνει δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση, τον αλευρόμυλο «Ευρώτας».

Πολύ νωρίς, αναγνωρίζονται οι διοικητικές του ικανότητες. Έτσι όταν προτείνει στους θείους του (συνιδιοκτήτες του αλευρόμυλου), να αγοράσουν πλοία, εκείνοι τον εμπιστεύονται. Αγόρασαν 6 πλοία έναντι 120.000 δολαρίων.

Το 1930, θα παντρευτεί την, επίσης εύπορη, Ελένη Σπορίδη.  Ένας γάμος, που διήρκεσε μόλις έναν χρόνο.


Στα μέσα της δεκαετίας του ’30, μεταναστεύει στις ΗΠΑ, ακολουθώντας τους θείους του. Το 1939, έρχεται ο 2ος γάμος του. Η 20χρονη Μελπομένη Κάπαρη. Την ίδια χρονιά, ανεξαρτητοποιείται και δημιουργεί τη  Niarchos Group, με 2 πετρελαιοφόρα και 5 φορτηγά.

Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρετεί ως σημαιοφόρος στο Πολεμικό Ναυτικό. Τα πλοία του μισθώνονται και έξι από αυτά βυθίζονται.


Το 1947 θα χωρίσει από την γυναίκα του. Λίγο αργότερα θα γνωρίσει τον «τρανό» άντρα των επιχειρήσεων Σταύρο Λιβανό. Αυτός ήταν, που του άνοιξε τις πόρτες για τα «μεγάλα σαλόνια».  Τα πράγματα μπερδεύονται, όταν ο Νιάρχος ερωτεύεται και ζητά το χέρι της 14χρονης κόρης του, Τίνας. Φυσικά, ο Λιβανός, λόγω του νεαρού της ηλικίας της, αρνείται. Παρ’ όλα αυτά, θα γίνει γαμπρός του, καθότι παντρεύεται την μεγάλη του κόρη, Ευγενία.









Νιάρχος-Ωνάσης: Η αιώνια κόντρα.

Ο ανταγωνισμός των δύο μεγάλων αντρών, ήταν αναπόφευκτος. Ήτανε δύο φιλόδοξοι επιχειρηματίες, επιτυχημένοι και οι ζωές τους συναντήθηκαν αρκετές φορές. Εκεί, που μάλλον οι κόντρα κορυφώθηκε, ήταν όταν τρία χρόνια μετά τον γάμο του με την Ευγενία Λιβανού, ο Ωνάσης παντρεύεται την Τίνα. Το κορίτσι που ο Νιάρχος, ήθελε αλλά δεν κατάφερε να έχει.


Λίγο καιρό αργότερα, αγοράζει και εκείνος το δικό του νησί. Ένα νησί του Αργοσαρωνικού, την Σπετσοπούλα. Ενώ παράλληλα γίνεται συλλέκτης έργων τέχνης, αγοράζοντας μεγάλες συλλογές, σπουδαίων καλλιτεχνών.

Έχοντας αποζημιωθεί, για τις απώλειες του στόλου του στον πόλεμο, ανακάμπτει και επενδύει. Αποκτά μεγάλα τάνκερ και σε σύντομο χρονικό διάστημα του άνηκε ο μεγαλύτερος ιδιωτικός στόλος του κόσμου. Έφτασε την κορυφή του ναυτιλιακού Έβερεστ.


Από τα μέσα τις δεκαετίας το ΄50, ξεκίνησε να επενδύει στην Ελλάδα. Ανάμεσα στα έργα του ήταν τα «Ελληνικά Διυλιστήρια» Ασπρόπυργου και τα «Ελληνικά Ναυπηγεία».

Τα μεγάλα σκάνδαλα της ερωτικής του ζωής.


Το 1965, ως γνωστός λάτρεις του σκι, ο Νιάρχος ταξιδεύει στην Ελβετία. Εκεί αφήνει έγκυο την Σάρλοτ Φορντ . Τα εξώφυλλα πάνε και έρχονται, οι σχολιασμοί και οι αντιδράσεις ποικίλλουν. Η σύζυγος του, Ευγενία Λιβανού, και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του, ζητά και παίρνει διαζύγιο. Εκείνος παντρεύεται με πολιτικό γάμο την Σάρλοτ, η οποία λίγο καιρό αργότερα φέρνει στην ζωή το πέμπτο παιδί του.

Ο γάμος δεν κράτησε πολύ, μιας και ο έρωτας του για την Ευγενία, φουντώνει και πάλι. Γύρισε σε εκείνη, όμως δε χρειάστηκε να την ξανά παντρευτεί. Το διαζύγιο και ο πολιτικός γάμος, που είχανε προηγηθεί της επιστροφής του, δεν αναγνωρίζονταν στην Ελλάδα.

Στις 4 Μαΐου του 1970, γίνεται και πάλι πρωτοσέλιδο. Η Λιβανού εντοπίζεται νεκρή στο ιδιωτικό νησί του, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο ιατροδικαστής ανακαλύπτει μώλωπες και σημάδια πάλης. Ο θάνατος τελικά αποδίδεται σε υπερβολική χρήση βαρβιτουρικών . Δεν ήταν λίγοι εκείνοι, που κατηγόρησαν τον Νιάρχο για τον θάνατο της Ευγενίας.


Η θλίψη του φάνηκε πως δε κράτησε πολύ. Ένα χρόνο αργότερα, παντρεύεται την μεγάλη του αγάπη. Την Τίνα Λιβανού(αδερφή της εκλιπούσας συζύγου του) η οποία από το 1959 είχε χωρίσει με τον Ωνάση, έχοντας μαζί του δύο παιδιά.

Το 1974, η φωτογραφία του Νιάρχου κατακλύζει για ακόμη μια φορά τον Τύπο. Οι φήμες οργιάζουν ξανά. Η Τίνα Λιβανού εντοπίζεται νεκρή στο δωμάτιο του ξενοδοχείου «Ντε Σαντελιέ», λίγο καιρό μετά τον θάνατο του γιού τους, Αλέξανδρου, σε αεροπορικό δυστύχημα.

Αιτία φαίνεται να ήταν η υπερβολική χρήση βαρβιτουρικών(!).

Στις αρχές του ’90, απομονώνεται στο ησυχαστήριο του, στο Σεν Μόριτζ.

Στις 16 Απριλίου του 1996, ο «χρυσός» άνδρας, πεθαίνει. «Έσβησε» μόνος του, χτυπημένος από μια σπάνια ασθένεια, η οποία παρέλυε το ανοσοποιητικό του.

Ο Σταύρος Νιάρχος έζησε μια πολυτάραχη ζωή. Την υστεροφημία του «τρανού επιχειρηματία» ακολουθούν γάμοι, εγκλήματα ή διαβολικές συμπτώσεις, έρωτες, κόντρες, λεφτά και σκάνδαλα…


Πηγή φωτογραφιών: Google 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιάννης Αγγελάκας: Η ροκ περσόνα της Ελληνικής Μουσικής Σκηνής

  thessalonikiguide.gr                                                                                                         Ατόφιες οι σκέψεις του, γίνονταν λέξεις και άφοβα ξεπετάγονταν από τα χείλη του, κάθε φορά που αποφάσιζε να μιλήσει. Έχει σημασία αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί του; Πόσο εύκολο είναι να αντισταθείς στην καθαρή και ατόφια ειλικρίνεια κάποιου; "Μουσικά ανορθόγραφος" μιας και δε ξέρει να διαβάζει ούτε πεντάγραμμο- σύμφωνα με τον ίδιο-   αλλά και αυτοδίδακτος, πιστεύει βαθιά πως: «Όση σχέση έχει η εκκλησία με τη θρησκεία, τόση έχουν και τα ωδεία με την μουσική…». Θα έλεγε κανείς πως είναι ενάντια σε κάθε είδους πολιτικής, θρησκείας, εξουσίας. Είναι ένα είδος αναρχικού, έχει δηλώσει. Ο μόνος κυρίαρχος… η μεγάλη και μοναδική θρησκεία – είναι για εκείνον- η μουσική. «Τη μουσική σου πρέπει να την τιμάς με την ηθική σου και την στάση σου» , είπε κάποτε, σε μια προσπάθεια, να εξηγήσει πως επιβάλλεται- κατά την γνώμη του- στο κοινό το "ελαφρύ&

Γεωργία Βασιλειάδου: Τέσσερις εμβληματικές ταινίες της καριέρας της

Γράφει η Παναγιώτα Απέργη, Έχοντας μείνει γνωστή για τους πολύ χαρακτηριστικούς ρόλους που έχει ενσαρκώσει, η Γεωργία Βασιλειάδου υπήρξε μια από τις πιο αγαπημένες κωμικές ηθοποιούς, η οποία σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο με το αστείρευτο ταλέντο της. Άλλοτε Μαρίνα, άλλοτε Ευτυχία, άλλοτε Καλλιόπη κι άλλοτε Αριστέα, η Γεωργία Βασιλειάδου προκαλούσε, πάντα, άφθονο γέλιο στους θεατές με τις μνημειώδεις ατάκες της. Ας θυμηθούμε τέσσερις από τις πιο χαρακτηριστικές της εμφανίσεις που άφησαν εποχή. «Η θεία απ’το Σικάγο» Με την επιστροφή της από τις Η.Π.Α. η Καλλιόπη (Γεωργία Βασιλειάδου) αναλαμβάνει να εκσυγχρονίσει το σπίτι του αυστηρού απόστρατου αξιωματικού αδελφού της, Χαρίλαου, (Ορέστης Μακρής) και να παντρέψει τις ανιψιές της, χάρη σε ένα ευφάνταστο, αν και ριψοκίνδυνο, τέχνασμα. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1957 και σημείωσε σχεδόν αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Αλέκος Σακελλάριος και η ταινία προέ

Καίτη Πάνου: Η «φινετσάτη» ντάμα του Ελληνικού Κινηματογράφου

Γράφει η Έλλη Δήμου, Από «ενζενί» (ηθοποιός που παίζει τον ρόλο της απλοϊκής και αθώας νέας) σε «φινετσάτη» ντάμα η Καίτη Πάνου άφησε το δικό της στίγμα, στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Γεννημένη στις 28 Αυγούστου του 1927 , ήρθε στην Ελλάδα πολύ μικρή , από τον Πύργο Βουλγαρίας. Όντας σε τρυφερή ακόμη   ηλικία, είχε καταλάβει ποιο επάγγελμα αγαπούσε. Συμμετείχε σε σχολικές παραστάσεις και εμφανίστηκε στο παιδικό θέατρο της Αντιγόνης Μεταξά.   Έφερε τον τίτλο του «παιδιού θαύματος». Η επίσημη πρώτη στον Κινηματογράφο για την Πάνου, έγινε σε ηλικία 16 ετών- το 1943 - στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς» . Η «πρώτη της φορά» συν έπεσε με την –επίσης- παρθενική εμφάνιση του Δημήτρη Χόρν αλλά και της «Φίνος Φίλμ». Η ταινία «Η φωνή της καρδιάς» είναι η πρώτη της «Φίνος Φίλμ. Ωστόσο αποτελεί συμπαραγωγή με τον Γιώργο Καβουκίδη. Φημολογείται πως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του έργου-Δημήτρης Ιωαννόπουλος- είχε ερωτευτεί τη νεαρή ηθοποιό και παραλίγο να