Τι είναι η Δημοσκόπηση;
Είναι η
έρευνα της κοινής γνώμης, που διενεργείται με επιστημονική μεθοδολογία, από
εξειδικευμένο προσωπικό, και σκοπό έχει τη στατιστική καταγραφή της
πραγματικότητας, αναφορικά με τις απόψεις ή τις προθέσεις πάνω σε συγκεκριμένα
ζητήματα.
Πηγή: Βικιπαίδεια
Η δουλειά ενός
Δημοσκόπου.
Ένας
επαγγελματίας του είδους έχει να ασχοληθεί με δημοσκοπήσεις και έρευνες αγοράς.
Το 80% , περίπου, της εργασίας, καθώς και των εσόδων του, προέρχεται από τις
δημοσκοπήσεις, τις οποίες μπορεί να παραγγείλουν, είτε πολιτικοί, είτε Μέσα
Μαζικής Ενημέρωσης. Το εναπομείναν 20% βασίζεται σε έρευνες αγοράς, τις οποίες
ζητούν επαγγελματίες, κατά κύριο λόγο, για αποτίμηση , προώθηση και επένδυση,
στις επιχειρήσεις τους.
Πως πραγματοποιείται
μια δημοσκόπηση.
Ο πελάτης
οφείλει να ενημερώσει, για το τι ακριβώς θέλει να μάθει, μέσω της έρευνας.
Έπειτα, ο δημοσκόπος δημιουργεί ένα ερωτηματολόγιο, ανάλογο των απαιτήσεων.
Αυτό θα πρέπει να είναι κατανοητό , απλοϊκό, ώστε να μπορεί να απαντηθεί από
τον καθένα. Στη συνέχεια επιλέγεται ο τρόπος διεξαγωγής. Θα μπορούσε να είναι
τηλεφωνικός, προφορικός (όταν ερευνητές βγαίνουν στο δρόμο για να ρωτήσουν το
κοινό) ή ηλεκτρονικός.
Πως ερμηνεύεται το
αποτέλεσμα της.
Εκείνος, ο
οποίος, θα πάρει το αποτέλεσμα στα χέρια του, θα πρέπει να ξέρει να το
αναλύσει. Να το μεταφέρει σωστά στο κοινό. Μια λάθος ‘’μετάφραση’’, μπορεί να
είναι συκοφαντική. Κατά κύριο λόγο το έργο αυτό τελείται από δημοσιογράφους.
Για αυτό και η συνεργασία Δημοσκόπου-Δημοσιογράφου, πρέπει να είναι στενή. Στην
περίπτωση που η έρευνα παραγγελθεί από ιδιώτη και δη πολιτικό, ο υπεύθυνος του
γραφείου τύπου, επιβάλλεται να την διαβάσει, να δει την ‘’δήλωση’’ της κοινής
γνώμης, πίσω από τους αριθμούς, να ενημερώσει και να σχεδιάσει την μετέπειτα
πορεία.
Το δημοσκοπικό λάθος.
Μία απόκλιση της τάξεως +/- 3% είναι αποδεκτή,
σύμφωνα με ειδικούς. Στην ερώτηση «θα
μπορούσε αυτό το 3% να χρησιμοποιηθεί για να παραπλανήσει;» οι Δημοσκόποι
απαντούν, « θα μπορούσε ναι, θα μπορούσε όχι», εξηγώντας στη συνέχεια , ότι μια εταιρία
του είδους, κρίνεται από την επιτυχία ή μη, εύρεσης του σωστού ποσοστού. Άρα
μια παραποιημένη ή με μεγάλη απόκλιση έρευνα, μπορεί να βλάψει τη φήμη της.
Τέλος αποδίδουν τις τεράστιες αποστάσεις , που έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς
σε στατιστικά αποτελέσματα, σε σχέση με την πραγματικότητα, σε λανθασμένη
επιλογή δείγματος. Παραδείγματος χάριν, τη λήψη απαντήσεων από συγκεκριμένη
μόνο περιοχή , ηλικία, φύλο, καταγωγή.
Η έρευνα αγοράς.
Δεν απέχει
πολύ από μια δημοσκόπηση. Αφορά, όμως, περισσότερο επαγγελματίες, που σκοπεύουν
να επενδύσουν με κάποιο τρόπο, και θέλουν να δουν, τι ζητάει το κοινό, τι θα
προτιμούσε. Χρησιμοποιείται, ακόμη, για την αξιολόγηση προϊόντων αλλά και τις
πιθανές ‘’κινήσεις’’ φυσικών προσώπων που σχεδιάζουν για παράδειγμα να κατέβουν
στη πολιτική και ζητούν να δουν την αντίδραση της κοινής γνώμης.
Η ζήτηση.
Η ''χαρά'' του κλάδου είναι οι εκλογές και αυτό γιατί τότε όλοι ζητούν δημοσκοπήσεις. Σε μία ‘’νεκρή’’ εκλογικά περίοδο το επάγγελμα δεν έχει τόσο μεγάλη ζήτηση. Στη περίοδο της ‘’βαθιάς’’ κρίσης πολλά ΜΜΕ βάλανε λουκέτο, ειδικά στη συμπρωτεύουσα. Κυρίως εφημερίδες. Αποτέλεσμα είχε να μειωθεί και η εργασία των δημοσκόπων, στις μη εκλογικές περιόδους, περιορίζοντας την ενασχόληση τους σε έρευνες αγοράς ή κάποιο γκάλοπ, για κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό.
Είναι
ξεκάθαρο πως το επάγγελμα αυτό αποτελεί μια επιστήμη. Απαραίτητη και πολύ υποστηρικτή
για ιδιώτες, πολιτικούς, ΜΜΕ αλλά και το κοινό.
Σχόλια