Νίκος Παπάζογλου: Ο «εργάτης» της μουσικής.

Γράφει η Έλλη Δήμου,


Θεσσαλονίκη, 20 Μαρτίου 1948.

Έρχεται στη ζωή ο «εργάτης της μουσικής», όπως τον αποκαλούσαν. Ο Νίκος Παπάζογλου.

Τέκνο μικρομεσαίας προσφυγικής οικογένειας, ήταν αριστούχος μαθητής και  γονείς του ονειρεύονταν να σπουδάσει.

Η μουσική όμως είχε κλέψει την καρδιά του.

Ο νεαρός Παπάζογλου καμία σχέση δεν έχει με την εικόνα, που έχουμε κρατήσει στις καρδιές μας. Το ρεπερτόριο του περιοριζόταν στα αγγλόφωνα τραγούδια, ερμηνεύοντας Rolling Stones, Beatles κ.α.

Η καριέρα του ξεκίνησε γύρω στο 1960. Πέρασε από συγκροτήματα όπως: «Olympians», «Zealot», «Μακεδονομάχοι». Η φήμη του στην συμπρωτεύουσα γνώριζε αύξουσα πορεία. Στις αρχές του ’70, επιχειρεί να προωθήσει τη δουλειά του στην Ευρώπη, περιοδεύοντας στην Γερμανία. Ηχογράφησε μερικά τραγούδια και γύρισε οριστικά στην πατρίδα το ’76.

Το ταξίδι στο εξωτερικό άλλαξε για πάντα την πορεία του Παπάζογλου.

Του ζητήθηκε από συμπατριώτες, να ερμηνεύσει ένα ελληνικό τραγούδι για χάρη τους. Η ιστορία λέει, πως αισθάνθηκε άσχημα που δεν ήξερε κανένα. Έτσι γυρνώντας πίσω στην Ελλάδα έπιασε το μπαγλαμαδάκι. Από τότε δε το ξανά άφησε.

Η σχέση του με τον Σαββόπουλο.

Τον Δεκέμβριο του 1976 ο Διονύσης Σαββόπουλος, κάνει πρόταση στον Νίκο Παπάζογλου  να συμμετάσχει στη μουσικοθεατρική παράσταση: «Αχαρνής- Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια». Ένα έργο που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία.

Λίγο καιρό αργότερα, περίπου το 1978,  ο Σαββόπουλος θα φέρει σε επαφή τον Ρασούλη και τον Ξυδάκη με τον Παπάζογλου. Θα ηχογραφήσουν τον δίσκο «Η εκδίκηση της γυφτιάς», στο στούντιο του Νίκου το «Αγροτικόν». Ένα στούντιο που έφτιαξε μόνος του με μεράκι. Αυτός ο δίσκος θα κάνει ευρέως γνωστό τον «ευαίσθητο τραγουδοποιό» Παπάζογλου.

Το 1978 ο σεισμός της Θεσσαλονίκης καταστρέφει το σπίτι του. Από φόβο για την ασφάλεια της γυναίκας και του νεογέννητου παιδιού τους, τους στέλνει σε συγγενείς στην Αμερική και εκείνος μεταβαίνει στο Πήλιο. Στο σπίτι του φίλου του πια, Διονύση Σαββόπουλου. Ο μύθος λέει, πως εκεί γνώρισε μια όμορφη νεαρή κοπέλα, την οποία ερωτεύτηκε. Στην προσπάθεια του να μην ενδώσει στο πάθος του και απατήσει την γυναίκα του, αποφασίζει να φύγει. Να γυρίσει πίσω στην πόλη του. Στον δρόμο της επιστροφής, τα συναισθήματα που τον πνίγανε, γίνανε στίχοι … και έτσι δημιουργήθηκε ο «Αύγουστος»

Η επιτυχία.

Έπειτα από τον δίσκο «Η εκδίκηση της γυφτιάς»  η μια συνεργασία διαδεχόταν την άλλη. Είτε ως τραγουδιστής, είτε ως τραγουδοποιός, μουσικός ή δισκογραφικός  παραγωγός , συνεργάστηκε με τεράστια ονόματα της Ελληνικής μουσικής σκηνής.

Τις συναυλίες του, τις οργάνωνε μόνος του. Για χρόνια αναζητούσε ερασιτέχνες μουσικούς , να τον συνοδεύουν. Προτιμούσε την ψυχή και τις αυθεντικές ερμηνείες, από την επαγγελματική δεξιοτεχνία. Δίνοντας έτσι ευκαιρίες σε πολλούς νέους. Μάλιστα, αν τύχαινε μια παράσταση να μη πάει καλά, έβαζε τα λεφτά από την τσέπη του.

Με χαρακτηριστικό του το κόκκινο φουλάρι, που ήτανε «air-condition» ή μαντίλι για να σκουπίζει τα δάκρυα του, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν από αυτούς που ταξίδευαν απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας. Ήταν ο πρώτος, που πήγε στην Κάρπαθο, στο Αγαθονήσι, στη Νίσυρο, να παίξει την μουσική του. Μέρη, που άλλοι καλλιτέχνες είχανε ξεχασμένα.

Ο Νίκος Παπάζογλου, ο «εργάτης» της μουσικής , ο «πους-πουλ» (παρατσούκλι που του δώσανε οι φίλοι του, ύστερα από μια ατάκα του). Ξεκίνησε ως ροκάς και κατέληξε σε αυτόν που όλοι λησμονούμε. Τον «ευαίσθητο» μουσικό, που σε ταξιδεύει με την φωνή του.

Το μπαγλαμαδάκι του Νίκου ‘’σιώπησε’’ στις 17 Απριλίου του 2011. Αφήνοντας πίσω την γυναίκα του Βαρβάρα και τα δύο τους παιδιά, Αλέξανδρο και Αδελαΐδα.

Πηγή φωτογραφιών: Google Images 

Με πληροφορίες από: Βικιπαίδεια, mikropragmata.lifo.gr , sansimera.gr , news247.gr , Μηχανή Του Χρόνου