Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το να αντιδράμε στα πάντα δε μας κάνει έξυπνους.. ευάλωτους μας κάνει!




Είναι πηγαία η ανάγκη του ανθρώπινου είδους να αμφισβητεί και η καχυποψία είναι, πολλές φορές, ‘’ το όπλο επιβίωσης του’’. Κατά την επικρατούσα άποψη πίσω από καθετί νέο, κάθε απόφαση( της εκάστοτε κυβέρνησης) , πίσω από τον κορονοϊό, πίσω από τα πάντα, κρύβεται μια …. συνωμοσία!

Σαφώς το να δεχόμαστε , ότι μας «σερβίρουν», δεν είναι το επιθυμητό. Να έχουμε το θάρρος της γνώμης και του λόγου μας, από την άλλη, είναι. Για να έχουμε όμως γνώμη, πρέπει να έχουμε και γνώση, σωστά; Αν μη τι άλλο, το να γνωρίζουμε τα πάντα είναι φύσει αδύνατον! Το να έχουμε γνώμη για τα πάντα, πως είναι δυνατόν;

Το να αντιδράμε στα πάντα δε μας κάνει έξυπνους.. ευάλωτους μας κάνει!

Έχουμε μαζεμένο θυμό και απογοήτευση μέσα μας, για εκείνη τη στιγμή που έπρεπε να είχαμε αντιδράσει, και δε το κάναμε. Έτσι τώρα αντιδράμε στα πάντα για να είμαστε σίγουροι. Χωρίς λογικά επιχειρήματα, χωρίς αποδείξεις τις περισσότερες φορές ..κινδυνεύοντας να εκτεθούμε εμείς οι ίδιοι.

Ας σταματήσουμε να αμφισβητούμε ως και την ύπαρξη μας!

Μην ανησυχείς και δε θα σε πουν άβουλο, αν απλά για μία φόρα ακολουθήσεις οδηγίες ή δεχθείς αυτό που σου λένε. Δεν μεταμορφώνεσαι σε πρόβατο αν συμμορφωθείς με τους κανόνες και τους νόμους, δεν αμαυρώνεις τις μάχες που δόθηκαν, για να κερδηθεί η ελευθερία του λόγου, εάν δεν εκφέρεις γνώμη για τα πάντα.

Ας μάθουμε να τιμάμε τα πολύτιμα αγαθά, όπως η ελευθερία του λόγου και της άποψης , η ελεύθερη βούληση, η ωφέλιμη κριτική, με το να τα χρησιμοποιούμε εκεί που πρέπει και όταν πρέπει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιάννης Αγγελάκας: Η ροκ περσόνα της Ελληνικής Μουσικής Σκηνής

  thessalonikiguide.gr                                                                                                         Ατόφιες οι σκέψεις του, γίνονταν λέξεις και άφοβα ξεπετάγονταν από τα χείλη του, κάθε φορά που αποφάσιζε να μιλήσει. Έχει σημασία αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί του; Πόσο εύκολο είναι να αντισταθείς στην καθαρή και ατόφια ειλικρίνεια κάποιου; "Μουσικά ανορθόγραφος" μιας και δε ξέρει να διαβάζει ούτε πεντάγραμμο- σύμφωνα με τον ίδιο-   αλλά και αυτοδίδακτος, πιστεύει βαθιά πως: «Όση σχέση έχει η εκκλησία με τη θρησκεία, τόση έχουν και τα ωδεία με την μουσική…». Θα έλεγε κανείς πως είναι ενάντια σε κάθε είδους πολιτικής, θρησκείας, εξουσίας. Είναι ένα είδος αναρχικού, έχει δηλώσει. Ο...

Καίτη Πάνου: Η «φινετσάτη» ντάμα του Ελληνικού Κινηματογράφου

Γράφει η Έλλη Δήμου, Από «ενζενί» (ηθοποιός που παίζει τον ρόλο της απλοϊκής και αθώας νέας) σε «φινετσάτη» ντάμα η Καίτη Πάνου άφησε το δικό της στίγμα, στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Γεννημένη στις 28 Αυγούστου του 1927 , ήρθε στην Ελλάδα πολύ μικρή , από τον Πύργο Βουλγαρίας. Όντας σε τρυφερή ακόμη   ηλικία, είχε καταλάβει ποιο επάγγελμα αγαπούσε. Συμμετείχε σε σχολικές παραστάσεις και εμφανίστηκε στο παιδικό θέατρο της Αντιγόνης Μεταξά.   Έφερε τον τίτλο του «παιδιού θαύματος». Η επίσημη πρώτη στον Κινηματογράφο για την Πάνου, έγινε σε ηλικία 16 ετών- το 1943 - στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς» . Η «πρώτη της φορά» συν έπεσε με την –επίσης- παρθενική εμφάνιση του Δημήτρη Χόρν αλλά και της «Φίνος Φίλμ». Η ταινία «Η φωνή της καρδιάς» είναι η πρώτη της «Φίνος Φίλμ. Ωστόσο αποτελεί συμπαραγωγή με τον Γιώργο Καβουκίδη. Φημολογείται πως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του έργου-Δημήτρης Ιωαννόπουλος- είχε ερωτευτεί τη νεαρή ηθοποιό και παρ...

Γεωργία Βασιλειάδου: Τέσσερις εμβληματικές ταινίες της καριέρας της

Γράφει η Παναγιώτα Απέργη, Έχοντας μείνει γνωστή για τους πολύ χαρακτηριστικούς ρόλους που έχει ενσαρκώσει, η Γεωργία Βασιλειάδου υπήρξε μια από τις πιο αγαπημένες κωμικές ηθοποιούς, η οποία σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο με το αστείρευτο ταλέντο της. Άλλοτε Μαρίνα, άλλοτε Ευτυχία, άλλοτε Καλλιόπη κι άλλοτε Αριστέα, η Γεωργία Βασιλειάδου προκαλούσε, πάντα, άφθονο γέλιο στους θεατές με τις μνημειώδεις ατάκες της. Ας θυμηθούμε τέσσερις από τις πιο χαρακτηριστικές της εμφανίσεις που άφησαν εποχή. «Η θεία απ’το Σικάγο» Με την επιστροφή της από τις Η.Π.Α. η Καλλιόπη (Γεωργία Βασιλειάδου) αναλαμβάνει να εκσυγχρονίσει το σπίτι του αυστηρού απόστρατου αξιωματικού αδελφού της, Χαρίλαου, (Ορέστης Μακρής) και να παντρέψει τις ανιψιές της, χάρη σε ένα ευφάνταστο, αν και ριψοκίνδυνο, τέχνασμα. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1957 και σημείωσε σχεδόν αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Αλέκος Σακελλάριος και η ταινία προέ...