Διαφήμιση, ονομάζεται, η διαδικασία, κατά την οποία, προωθείται
ένα προϊόν στον καταναλωτή. Με αυτό τον τρόπο, ο δέκτης ( καταναλωτής) έχει
τη δυνατότητα αρχικά να πληροφορηθεί για την ύπαρξη του προϊόντος και έπειτα για τις λεπτομέρειες και
τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Βέβαια, ο στόχος μιας διαφήμισης είναι η
πώληση. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές.
Πρώτα από όλα, έχει
ιδιαίτερη σημασία το μέσον, που θα χρησιμοποιηθεί, για να προωθηθεί κάτι. Αυτό θα μπορούσε να είναι η τηλεόραση,
το ραδιόφωνο, ο έντυπος τύπος, το ίντερνετ ή και συνεργασία αυτών, και πολλών
άλλων. Στη προκειμένη, θα ερευνήσουμε την τηλεόραση, μιας και είναι, αυτή, που διεγείρει
τις περισσότερες αισθήσεις.
Η τηλεόραση συνδυάζει οπτικό – ακουστικό υλικό , με το τελικό
αποτέλεσμα, να είναι ισχυρότερο και με ισχυρότερη επιρροή.
Το ανθρώπινο είδος έχει κάποια
χαρακτηριστικά , όπως το συναίσθημα και τη λογική. Αυτά είναι που
χρησιμοποιούνται, ώστε ο δέκτης, να
νιώσει την ανάγκη, να αγοράσει, το εκάστοτε εμπόρευμα. Πιο αναλυτικά:
1.
Επίκληση στο συναίσθημα.
Η πλειοψηφία τον διαφημιστικών
σποτ, επικαλούνται το συναίσθημα. Παραδείγματος χάριν, ένας πατέρας που λείπει
στα καράβια και νιώθει τύψεις, επειδή δεν
αγόρασε δώρο στο παιδί του, που είναι μακριά, δακρύζει πάνω από μια σακούλα
(γνωστής αλυσίδας καταστημάτων παιχνιδιών)
και στο background παίζει η αντίστοιχη
μουσική. Παρακολουθώντας ο δέκτης, το σποτ αυτό, κατακλύζεται από τύψεις και
φτάνει να αγοράζει δύο σακούλες δώρα, χωρίς καν, να έχουν ειπωθεί , στο
διαφημιστικό, οι λέξεις «αγόρασε» «ψώνισε» «επισκέψου το κατάστημα μας».
2.
Επίκληση στη λογική.
« Το πλυντήριο σου χαλάει
συνεχώς; Οφείλεται στα άλατα. Αν το πλυντήριο σου πιάσει άλατα χρειάζεσαι
φάρμακο. Αν χρειαστείς φάρμακο το τάδε είναι η λύση. Οπότε; Έχει άλατα το
πλυντήριο σου;» Με την λογική αναγκαιότητα των προκείμενων ( των πάρα πάνω
δηλαδή προτάσεων) οδηγείται στο συμπέρασμα, ο καταναλωτής , ότι χρειάζεται αυτό
το φάρμακο, είτε γιατί έχει άλατα το πλυντήριο, είτε γιατί μπορεί να έχει στο
μέλλον.
3.
Επίκληση στον εγωισμό.
« ο τάδε υπολογιστής είναι
κορυφή. Ένας άριστος φοιτητής, είναι αυτονόητο, πως πρέπει να τον αποκτήσει. Ο
Τάκης τον έχει! Εσύ;». Έρχεται ο δέκτης
και σκάει από το κακό του. «Δεν είμαι εγώ άριστος φοιτητής; Ποιος είναι ο Τάκης
, που τον έχει και δε θα τον έχω εγώ! Καλύτερος είναι από μένα;». Έτσι αγοράζει
τον υπολογιστή, και την τσάντα και ένα έξτρα ποντίκι, για ώρα ανάγκης.
4.
Έμμεσες διαφημίσεις.
Αυτές είναι οι πιο ‘’ύπουλες’’,
διότι περνάνε, απευθείας, στο υποσυνείδητο σου. Λόγου χάριν, παρακολουθείς το
αγαπημένο σου σόου και οι πρωταγωνιστές κυκλοφορούν, συνεχώς, με αυτό το
αναψυκτικό. Έχουν ποτήρια, μόνο από αυτό, μπλούζες, καπέλα. Ενώ εσύ πιστεύεις, ότι
βλέπεις την εκπομπή, το μήνυμα, σου έχει περάσει. Για αυτό γυρνώντας από το
σούπερ μάρκετ, συνειδητοποιείς, ότι πήρες 6 λίτρα του αναψυκτικού αυτού, αλλά
μένεις μόνος!
5.
Επίκληση στην αυθεντία.
«40 ειδικοί στην μπουγατσοκοπτική,
επιλέγουν αυτή τη μπουγατσιέρα». Εφόσον το λένε, οι ειδικοί, πως μπορεί να
φέρει αντίρρηση ένας απλός καταναλωτής; …..
6.
Παραπλανητική διαφήμιση.
Δε χωράει επεξήγηση. Δεν είναι
λίγες οι φορές, που διαφημίζεται
χειμωνιάτικο παντελόνι και όταν το
αγοράζει, κανείς, αποδεικνύεται μαγιό.
Ο κλάδος της διαφήμισης, έχει
ως στόχο το κέρδος. Αναλαμβάνουν, να προωθήσουν, το εμπόρευμα κάποιου πελάτη. Όσο
περισσότερο κέρδος έχει ο πελάτης, τόσο καλύτερη φήμη αποκτούν, οι ίδιοι. Μέσα στο πλαίσιο της νομοθεσίας,
χρησιμοποιούν κάθε τεχνική, μέσο και
τρόπο για να το καταφέρουν. Παρ΄όλα αυτά, δεν είναι λίγες οι φόρες, που ξεπερνούν τα όρια και
καταπατούν τα δικαιώματα του καταναλωτή και τις νομοθεσίες.
Για το λόγο αυτό, το κοινό
οφείλει να είναι ενημερωμένο, να γνωρίζει που μπορεί να απευθυνθεί , εάν νιώθει,
ότι εξαπατήθηκε.
Ενώ, το βασικότερο, είναι
να αναπτύξει ,ο κάθε πολίτης, κριτική σκέψη και να διακρίνει, πόσα από αυτά που
διαφημίζονται, είναι πραγματικά.
Βρες την ιστοσελίδα του Συνηγόρου του Καταναλωτή, εδώ:
Σχόλια