Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γιατί μας "συγκινεί" ο κ. Σωτήρης Τσιόδρας;







 Γράφει η Έλλη Δήμου,

Ο κ. Σωτήρης Τσιόδρας , Ιατρός παθολόγος, με ειδικότητα Λοιμωξιολόγου,  γεννημένος στο Σίδνεϊ το 1965, εκτελεί χρέη Υπευθύνου Τύπου,του Υπουργείου Υγείας, σχετικά με την εξέλιξη του κορονοϊού. Παράλληλα είναι και ο επικεφαλής της αντιμετώπισης του. Τι ήταν όμως αυτό , που τον έκανε νούμερο ένα αγαπημένο των Ελλήνων, εν μια νυκτί; Σίγουρα όχι το βαρύ του βιογραφικό!



Φέρει τον τίτλο του ανθρώπου που «κρεμόμαστε από τα χείλη του». Το διαδίκτυο, έχουν κατακλύσει αφιερώματα στη ζωή και το έργο του. Οι χρήστες των Social Media δημοσιεύουν φωτογραφίες του , επαινώντας τον. Ίσως το μοναδικό πρόσωπο της πρόσφατης ιστορίας , που ενώ έχει δημόσιο βήμα και εκπροσωπεί κάποιο Υπουργείο,  χαίρει εκτίμησης και συμπάθειας..

Μάλλον γιατί, ο κ. Τσιόδρας άφησε το καλούπι του «ξύλινου λόγου» στα παρασκήνια, πριν βγει μπροστά στις κάμερες, να απευθυνθεί στο λαό.

Δε φοβήθηκε να ανοίξει τα χαρτιά του, να δείξει την προσωπικότητα του, να γίνει ένα με το κοινό. Θέλει "κότσια" να εκθέσεις τον εαυτό σου, μπροστά σε εκατομμύρια κόσμου, μη σκεπτόμενος την εικόνα σου, αλλά με οδηγό, τα ειλικρινή σου αισθήματα και σκέψεις!

Αυτός είναι ο λόγος, που "συγκίνησε" τον Ελληνικό λαό. Μίλησε στη καρδιά και όχι στο μυαλό του Έλληνα. Με ειλικρίνεια, συναίσθημα, σοβαρότητα….

Παρατηρώντας τη στάση του, θα μπορούσε κανείς να πει, πως το  να απευθύνεσαι στο λαό, να τον καθοδηγείς , με γνώμονα το ευρύτερο καλό ..δε θέλει κόπο .. αλλά τρόπο … 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιάννης Αγγελάκας: Η ροκ περσόνα της Ελληνικής Μουσικής Σκηνής

  thessalonikiguide.gr                                                                                                         Ατόφιες οι σκέψεις του, γίνονταν λέξεις και άφοβα ξεπετάγονταν από τα χείλη του, κάθε φορά που αποφάσιζε να μιλήσει. Έχει σημασία αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί του; Πόσο εύκολο είναι να αντισταθείς στην καθαρή και ατόφια ειλικρίνεια κάποιου; "Μουσικά ανορθόγραφος" μιας και δε ξέρει να διαβάζει ούτε πεντάγραμμο- σύμφωνα με τον ίδιο-   αλλά και αυτοδίδακτος, πιστεύει βαθιά πως: «Όση σχέση έχει η εκκλησία με τη θρησκεία, τόση έχουν και τα ωδεία με την μουσική…». Θα έλεγε κανείς πως είναι ενάντια σε κάθε είδους πολιτικής, θρησκείας, εξουσίας. Είναι ένα είδος αναρχικού, έχει δηλώσει. Ο μόνος κυρίαρχος… η μεγάλη και μοναδική θρησκεία – είναι για εκείνον- η μουσική. «Τη μουσική σου πρέπει να την τιμάς με την ηθική σου και την στάση σου» , είπε κάποτε, σε μια προσπάθεια, να εξηγήσει πως επιβάλλεται- κατά την γνώμη του- στο κοινό το "ελαφρύ&

Γεωργία Βασιλειάδου: Τέσσερις εμβληματικές ταινίες της καριέρας της

Γράφει η Παναγιώτα Απέργη, Έχοντας μείνει γνωστή για τους πολύ χαρακτηριστικούς ρόλους που έχει ενσαρκώσει, η Γεωργία Βασιλειάδου υπήρξε μια από τις πιο αγαπημένες κωμικές ηθοποιούς, η οποία σημάδεψε τον ελληνικό κινηματογράφο με το αστείρευτο ταλέντο της. Άλλοτε Μαρίνα, άλλοτε Ευτυχία, άλλοτε Καλλιόπη κι άλλοτε Αριστέα, η Γεωργία Βασιλειάδου προκαλούσε, πάντα, άφθονο γέλιο στους θεατές με τις μνημειώδεις ατάκες της. Ας θυμηθούμε τέσσερις από τις πιο χαρακτηριστικές της εμφανίσεις που άφησαν εποχή. «Η θεία απ’το Σικάγο» Με την επιστροφή της από τις Η.Π.Α. η Καλλιόπη (Γεωργία Βασιλειάδου) αναλαμβάνει να εκσυγχρονίσει το σπίτι του αυστηρού απόστρατου αξιωματικού αδελφού της, Χαρίλαου, (Ορέστης Μακρής) και να παντρέψει τις ανιψιές της, χάρη σε ένα ευφάνταστο, αν και ριψοκίνδυνο, τέχνασμα. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1957 και σημείωσε σχεδόν αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Αλέκος Σακελλάριος και η ταινία προέ

Καίτη Πάνου: Η «φινετσάτη» ντάμα του Ελληνικού Κινηματογράφου

Γράφει η Έλλη Δήμου, Από «ενζενί» (ηθοποιός που παίζει τον ρόλο της απλοϊκής και αθώας νέας) σε «φινετσάτη» ντάμα η Καίτη Πάνου άφησε το δικό της στίγμα, στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Γεννημένη στις 28 Αυγούστου του 1927 , ήρθε στην Ελλάδα πολύ μικρή , από τον Πύργο Βουλγαρίας. Όντας σε τρυφερή ακόμη   ηλικία, είχε καταλάβει ποιο επάγγελμα αγαπούσε. Συμμετείχε σε σχολικές παραστάσεις και εμφανίστηκε στο παιδικό θέατρο της Αντιγόνης Μεταξά.   Έφερε τον τίτλο του «παιδιού θαύματος». Η επίσημη πρώτη στον Κινηματογράφο για την Πάνου, έγινε σε ηλικία 16 ετών- το 1943 - στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς» . Η «πρώτη της φορά» συν έπεσε με την –επίσης- παρθενική εμφάνιση του Δημήτρη Χόρν αλλά και της «Φίνος Φίλμ». Η ταινία «Η φωνή της καρδιάς» είναι η πρώτη της «Φίνος Φίλμ. Ωστόσο αποτελεί συμπαραγωγή με τον Γιώργο Καβουκίδη. Φημολογείται πως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του έργου-Δημήτρης Ιωαννόπουλος- είχε ερωτευτεί τη νεαρή ηθοποιό και παραλίγο να